Al heel lang had ik de wens om een theaterstuk te schrijven over Jeanne d'Arc. Ze is geen onbekend figuur, en ook in de (theater)literatuur meermaals ten tonele gevoerd zoals bij George Bernard Shaw(Saint-Joan), Friedrich Von Schiller(Die Jungfrau von Orleans), Bertold Brecht(Die heilige Johanna der Slachthöfe), Tom Lanoye(Gilles en Jeanne) of Shakespeare(Henry VI). Als je het mij vraagt, blijven die teksten erg oppervlakkig en doen ze het verhaal rondom Jeanne weinig eer aan. Ook Jeannes innerlijke leven komt zelden aan bod, laat staan dat er andere vrouwen aan het woord komen. Daar wilde ik verandering in brengen. In Jeannes levensloop zijn er veel interessante aanknopingspunten om het te hebben over (on)geloof, hoop, vrouwelijkheid en strijd.

In het theaterstuk ga op zoek naar de persoonlijke, individuele drijfveren en de motivatie van de mensen om zich achter Jeanne te scharen of zich tegen haar te keren. Daarnaast wil ik de innerlijke zoektocht van Jeanne zelf aandacht geven, onder andere in dialoog met de mensen die ze vertrouwt(waaronder haar biechtvader) en die ze weet te overtuigen van haar geloofwaardigheid en kracht.


Hiernaast zie je een van mijn inspiratiebeelden voor de tekst, een foto van Synchrodogs, een Oekraïns fotografieduo.